Laatste maandje tussen de aapjes!
Door: merelblaak
Blijf op de hoogte en volg Merel
09 April 2012 | Ecuador, Montañita
Dag lieve kinders,
Ik zit nu net aan de kust om het laatste weekje nog even te chillen, voordat ik terug ga naar Nederland. Het project waar ik afgelopen maand heb gewerkt is een opvangcentrum voor apen die voornamelijk uit de handel komen of mensen die de apen of andere dieren als huisdier hadden. In het project hebben we ongeveer 80 apen, 3 cuarti’s (neusberen), 1 cuatusa (een enorme cavia), 5 schildpadden, 10 papagaaien en een rivier otter. De meeste apen lopen vrij rond de anderen zitten in grote kooien, omdat die te agressief zijn.
Mijn eerste dag was al best wel heftig, want het ministerie van milieu is langsgekomen en hebben vervolgens 9 dieren meegenomen, omdat 4 gestoorde ex-vrijwilligers die hier zijn weggestuurd het ministerie hebben bestookt met onzin verhalen. Waaronder dat de dieren nooit te eten en te drinken kregen en dat ze hier heel slecht behandeld worden. De ex-vrijwilligers waren kwaad, omdat ze waren weggestuurd. Ze hadden namelijk een baby aapje gestolen, medicijnen weggegooid, sleutels van de kooien gekopieerd en s ‘nachts alle dieren vrijgelaten en ook een ziek aapje buiten gezet die de volgende dag opgegeten was door de neusberen en elke avond alleen maar dronken en drugs gebruikte.
Toen ze weggestuurd waren van het project zijn ze zijn ze elke dag naar het ministerie gegaan. Ze hebben zelfs het ministerie betaald om hier dieren weg te halen zo corrupt als ze zijn hier in Ecuador doen ze dat ook wel. Uiteindelijk zeiden ze dat de dieren hebben weggehaald, omdat ze niet gescheiden waren van de honden, terwijl ze bezig waren met een hondenpark te bouwen. De dieren de ze hebben meegenomen zitten in een ander project in kooien terwijl ze hier gewoon vrij rondliepen en ze hebben baby’s meegenomen die hier net hun nieuwe adoptiemama hadden gevonden.
De organisatie is bang dat ze nog meer dieren binnenkort zullen meenemen, daarom hebben ze besloten een nieuw park te kopen van 100 hectare en in ieder geval de vrije apen en de witte kapucijneraapjes vrij te laten. Om het park zullen grote hekken worden gezet, zodat ze niet door stropers gedood kunnen worden. De takken van de bomen worden allemaal afgezaagd en na een jaar als de takken zijn aangegroeid kunnen de dieren als ze willen het park verlaten. Het is een goede oplossing om de dieren veilig uit te zetten en het oude project zal gebruikt worden als kliniek en quarantaine voor de apen die hier gebracht worden. Helaas is hier niet genoeg geld voor, omdat de enige inkomsten bestaan uit vrijwilligers en toeristen. Ze worden niet gesteund door de overheid. Als ik in Nederland ben ga ik proberen donateurs te zoeken voor Paseo los Monos. Ze doen echt hele goede dingen en werken al 6 jaar zeven dagen per week heel hard en hebben alles voor het welzijn van de dieren over. Dit is het leukste project waar ik tot nu toe heb gewerkt. Het zijn hele aardige mensen en het is ook echt nuttig werk wat je hier verricht. Elke dag zie je het project iets verbeteren ook al zijn het maar kleine dingen. De dieren zijn geweldig en sommige hebben veel aandacht en liefde nodig, want bijna alle dieren die hier zitten hebben echt een heel triest verleden.
Zoals Etsa een wolaapje van 6 jaar die eruit als een baby aapje zonder botten in z’n armen en hij is ook autistisch. Toen hij baby was hebben mensen hem twee jaar lang in een box gezet zonder zonlicht en bijna geen eten en drinken. Toen hij hier gebracht werd zei de dierenarts dat hij nog maximaal 3 maanden te leven had, intussen is dat al 3 jaar en elke dag is er eentje meer voor Etsa. Het is echt wel een mongooltje om te zien hij slaapt ook bij ons op de kamer en elke avond krijgt Etsa een schone luier, omdat hij anders zijn hele kooitje onder schijt.
Mijn dag begint om 8 uur met het snijden van 15 kilo vers fruit voor de dieren en zodra je het huis uitstapt is het rennen voor je leven, want vervolgens springen er ministens vijf apen op je en plunderen alle bakken met fruit, daarna zit je met watermeloen in je haar en ananas in je oren lekker te plakken aan de ontbijttafel. Dan komen vaak de eerste toeristen al en moet je een paar keer op en neer naar buiten rennen, omdat ze bijvoorbeeld net de meest agressieve apen willen aaien of er is weer een aap op wonderbaarlijke wijze ontsnapt. Na het ontbijt maken we vaak de voerplaatsen van de apen schoon en bouwen we dingen in het park en geven de toeristen een rondleiding. De zieke apen krijgen hun medicijnen en de hokken worden schoongemaakt. Daarna is het weer tijd voor het snijden van 15 kilo fruit eerst vond ik een appel snijden al te veel moeite, maar nu zijn we hier allemaal pro-fruitsnijder geworden.
Het is heel grappig om te zien hoe verschillend alle karakters zijn van de apen het zijn soms echt net mensen. Soms ook wel een beetje freaky! Er zijn altijd een paar apen die je altijd wel op je klimmen en bij je komen zitten, bij mij waren dat heel typisch de stoutste en meest grote dieven van het hele project. Newton een witkapucijneraapje die niet bij iedereen heel geliefd was, omdat hij altijd alles kapot maakten en het een grote dief is, maar hij was wel de grappigste van allemaal. Dan had je ook nog Burchitta een doodskopaapje (meneer Nilson van Pipi Langkous ) ze had maar één hand en dat is maar goed ook, want anders zouden we het project binnen een maand kunnen sluiten, want die ging letterlijk in je zakken zitten en haalde alles eruit. Wij hadden een soort haat/liefde verhouding, want dat kreng heeft me wel een paar keer gebeten, maar kwam altijd weer naar me toe. Ik ken alle apen die vrij rondlopen, maar daar kan ik ondertussen een heel boek over schrijven. Ze zijn echt hilarisch!
In het weekend zijn mijn vriendinnetjes uit Quito nog een dagje komen helpen op het project en de volgende dag zijn we naar Banos gegaan een uurtje van Puyo daar hebben zijn we gezellig uitgegaan en de volgende dag geshopt. Het weekend daarop zijn we weer naar Banos gegaan en hebben we de eerste dag een buggy gehuurd om door de bergen te racen. Onderweg reden we over een brug waar ook van af gesprongen kon worden en dat deden we natuurlijk ook! De volgende dag hebben Marieke en ik weer ons leven gewaagd, want we gingen raften we dachten dat niveau 3+ prima was, want 5+ is het hoogste, maar daar sneuvelen dan ook best veel mensen elk jaar. Toen we aankwamen bij de rivier zag het er best wel heftig uit met golven van 5 tot 6 meter. Toen vertelde de gids dat het een 4+ rivier was en wij dat we nog nooit geraft hadden oeps! Gelukkig hadden we nog vier sterke mannen bij ons. Ik had er niet aan moeten denk dat we dat het weekend daarvoor hadden gedaan met zes van die gillende keukenmeiden. Daarna gingen de dames weer terug naar Quito en ik naar m’n apenvrienden in Puyo!
Afgelopen donderdagavond ben ik vertrokken naar Montañita aan de kust. Dit weekend kwamen mijn vriendinnetjes uit Quito ook hierheen en Laura die ook bij het apenproject zat zaterdag. Ik ga de aapjes wel missen alleen 24/7 overal viezigheid en apenpoep niet! Ohja en de kakkerlakken en ratten! Dit weekend was het weer super leuk! De rest is vandaag weer terug naar Quito gegaan, want die moesten stage lopen. Woensdag ga ik ook terug om nog even m’n gastgezin op te zoeken en ze nog wat extra stroopwafeltjes te geven. Donderdagavond heb ik mijn afscheidsfeestje en gaan we nog lekker sushi eten en naar onze vaste stamkroeg. Vrijdagmiddag vlieg ik helaas alweer terug naar Nederland. Ik heb nog echt geen zin om terug te gaan, maar wel weer leuk om mijn familie, vrienden en m’n katjes en paardje weer zien.
Ik heb hier echt een fantastische tijd gehad! Onwijs veel dingen gezien, nieuwe ervaringen en hele leuke mensen leren kennen! Mamma ben ik heel erg dankbaar dat ze dit mooie cadeau aan mij heeft gegeven! Dankjewel mamma! Ik heb als ik terugkom ook een leuke week zaterdagavond gelijk het 21 diner van Xanne. En 2 dagen later komt Mickey die 4 jaar geleden geïmmigreerd is naar Canada ook voor het eerst naar Nederland daar kijk ik heel erg naar uit! Zaterdag is het ook weer feest, want mamma viert dan haar 50ste verjaardag! En dan moet Merel gewoon weer aan het werk en beginnen aan een nieuwe studie en een huisje zoeken, maar voorlopig zit ik nog een paar dagen in de zon!
Ik plons nog even de zee in tot zaterdag!
Liefs,
Merel
Ik zit nu net aan de kust om het laatste weekje nog even te chillen, voordat ik terug ga naar Nederland. Het project waar ik afgelopen maand heb gewerkt is een opvangcentrum voor apen die voornamelijk uit de handel komen of mensen die de apen of andere dieren als huisdier hadden. In het project hebben we ongeveer 80 apen, 3 cuarti’s (neusberen), 1 cuatusa (een enorme cavia), 5 schildpadden, 10 papagaaien en een rivier otter. De meeste apen lopen vrij rond de anderen zitten in grote kooien, omdat die te agressief zijn.
Mijn eerste dag was al best wel heftig, want het ministerie van milieu is langsgekomen en hebben vervolgens 9 dieren meegenomen, omdat 4 gestoorde ex-vrijwilligers die hier zijn weggestuurd het ministerie hebben bestookt met onzin verhalen. Waaronder dat de dieren nooit te eten en te drinken kregen en dat ze hier heel slecht behandeld worden. De ex-vrijwilligers waren kwaad, omdat ze waren weggestuurd. Ze hadden namelijk een baby aapje gestolen, medicijnen weggegooid, sleutels van de kooien gekopieerd en s ‘nachts alle dieren vrijgelaten en ook een ziek aapje buiten gezet die de volgende dag opgegeten was door de neusberen en elke avond alleen maar dronken en drugs gebruikte.
Toen ze weggestuurd waren van het project zijn ze zijn ze elke dag naar het ministerie gegaan. Ze hebben zelfs het ministerie betaald om hier dieren weg te halen zo corrupt als ze zijn hier in Ecuador doen ze dat ook wel. Uiteindelijk zeiden ze dat de dieren hebben weggehaald, omdat ze niet gescheiden waren van de honden, terwijl ze bezig waren met een hondenpark te bouwen. De dieren de ze hebben meegenomen zitten in een ander project in kooien terwijl ze hier gewoon vrij rondliepen en ze hebben baby’s meegenomen die hier net hun nieuwe adoptiemama hadden gevonden.
De organisatie is bang dat ze nog meer dieren binnenkort zullen meenemen, daarom hebben ze besloten een nieuw park te kopen van 100 hectare en in ieder geval de vrije apen en de witte kapucijneraapjes vrij te laten. Om het park zullen grote hekken worden gezet, zodat ze niet door stropers gedood kunnen worden. De takken van de bomen worden allemaal afgezaagd en na een jaar als de takken zijn aangegroeid kunnen de dieren als ze willen het park verlaten. Het is een goede oplossing om de dieren veilig uit te zetten en het oude project zal gebruikt worden als kliniek en quarantaine voor de apen die hier gebracht worden. Helaas is hier niet genoeg geld voor, omdat de enige inkomsten bestaan uit vrijwilligers en toeristen. Ze worden niet gesteund door de overheid. Als ik in Nederland ben ga ik proberen donateurs te zoeken voor Paseo los Monos. Ze doen echt hele goede dingen en werken al 6 jaar zeven dagen per week heel hard en hebben alles voor het welzijn van de dieren over. Dit is het leukste project waar ik tot nu toe heb gewerkt. Het zijn hele aardige mensen en het is ook echt nuttig werk wat je hier verricht. Elke dag zie je het project iets verbeteren ook al zijn het maar kleine dingen. De dieren zijn geweldig en sommige hebben veel aandacht en liefde nodig, want bijna alle dieren die hier zitten hebben echt een heel triest verleden.
Zoals Etsa een wolaapje van 6 jaar die eruit als een baby aapje zonder botten in z’n armen en hij is ook autistisch. Toen hij baby was hebben mensen hem twee jaar lang in een box gezet zonder zonlicht en bijna geen eten en drinken. Toen hij hier gebracht werd zei de dierenarts dat hij nog maximaal 3 maanden te leven had, intussen is dat al 3 jaar en elke dag is er eentje meer voor Etsa. Het is echt wel een mongooltje om te zien hij slaapt ook bij ons op de kamer en elke avond krijgt Etsa een schone luier, omdat hij anders zijn hele kooitje onder schijt.
Mijn dag begint om 8 uur met het snijden van 15 kilo vers fruit voor de dieren en zodra je het huis uitstapt is het rennen voor je leven, want vervolgens springen er ministens vijf apen op je en plunderen alle bakken met fruit, daarna zit je met watermeloen in je haar en ananas in je oren lekker te plakken aan de ontbijttafel. Dan komen vaak de eerste toeristen al en moet je een paar keer op en neer naar buiten rennen, omdat ze bijvoorbeeld net de meest agressieve apen willen aaien of er is weer een aap op wonderbaarlijke wijze ontsnapt. Na het ontbijt maken we vaak de voerplaatsen van de apen schoon en bouwen we dingen in het park en geven de toeristen een rondleiding. De zieke apen krijgen hun medicijnen en de hokken worden schoongemaakt. Daarna is het weer tijd voor het snijden van 15 kilo fruit eerst vond ik een appel snijden al te veel moeite, maar nu zijn we hier allemaal pro-fruitsnijder geworden.
Het is heel grappig om te zien hoe verschillend alle karakters zijn van de apen het zijn soms echt net mensen. Soms ook wel een beetje freaky! Er zijn altijd een paar apen die je altijd wel op je klimmen en bij je komen zitten, bij mij waren dat heel typisch de stoutste en meest grote dieven van het hele project. Newton een witkapucijneraapje die niet bij iedereen heel geliefd was, omdat hij altijd alles kapot maakten en het een grote dief is, maar hij was wel de grappigste van allemaal. Dan had je ook nog Burchitta een doodskopaapje (meneer Nilson van Pipi Langkous ) ze had maar één hand en dat is maar goed ook, want anders zouden we het project binnen een maand kunnen sluiten, want die ging letterlijk in je zakken zitten en haalde alles eruit. Wij hadden een soort haat/liefde verhouding, want dat kreng heeft me wel een paar keer gebeten, maar kwam altijd weer naar me toe. Ik ken alle apen die vrij rondlopen, maar daar kan ik ondertussen een heel boek over schrijven. Ze zijn echt hilarisch!
In het weekend zijn mijn vriendinnetjes uit Quito nog een dagje komen helpen op het project en de volgende dag zijn we naar Banos gegaan een uurtje van Puyo daar hebben zijn we gezellig uitgegaan en de volgende dag geshopt. Het weekend daarop zijn we weer naar Banos gegaan en hebben we de eerste dag een buggy gehuurd om door de bergen te racen. Onderweg reden we over een brug waar ook van af gesprongen kon worden en dat deden we natuurlijk ook! De volgende dag hebben Marieke en ik weer ons leven gewaagd, want we gingen raften we dachten dat niveau 3+ prima was, want 5+ is het hoogste, maar daar sneuvelen dan ook best veel mensen elk jaar. Toen we aankwamen bij de rivier zag het er best wel heftig uit met golven van 5 tot 6 meter. Toen vertelde de gids dat het een 4+ rivier was en wij dat we nog nooit geraft hadden oeps! Gelukkig hadden we nog vier sterke mannen bij ons. Ik had er niet aan moeten denk dat we dat het weekend daarvoor hadden gedaan met zes van die gillende keukenmeiden. Daarna gingen de dames weer terug naar Quito en ik naar m’n apenvrienden in Puyo!
Afgelopen donderdagavond ben ik vertrokken naar Montañita aan de kust. Dit weekend kwamen mijn vriendinnetjes uit Quito ook hierheen en Laura die ook bij het apenproject zat zaterdag. Ik ga de aapjes wel missen alleen 24/7 overal viezigheid en apenpoep niet! Ohja en de kakkerlakken en ratten! Dit weekend was het weer super leuk! De rest is vandaag weer terug naar Quito gegaan, want die moesten stage lopen. Woensdag ga ik ook terug om nog even m’n gastgezin op te zoeken en ze nog wat extra stroopwafeltjes te geven. Donderdagavond heb ik mijn afscheidsfeestje en gaan we nog lekker sushi eten en naar onze vaste stamkroeg. Vrijdagmiddag vlieg ik helaas alweer terug naar Nederland. Ik heb nog echt geen zin om terug te gaan, maar wel weer leuk om mijn familie, vrienden en m’n katjes en paardje weer zien.
Ik heb hier echt een fantastische tijd gehad! Onwijs veel dingen gezien, nieuwe ervaringen en hele leuke mensen leren kennen! Mamma ben ik heel erg dankbaar dat ze dit mooie cadeau aan mij heeft gegeven! Dankjewel mamma! Ik heb als ik terugkom ook een leuke week zaterdagavond gelijk het 21 diner van Xanne. En 2 dagen later komt Mickey die 4 jaar geleden geïmmigreerd is naar Canada ook voor het eerst naar Nederland daar kijk ik heel erg naar uit! Zaterdag is het ook weer feest, want mamma viert dan haar 50ste verjaardag! En dan moet Merel gewoon weer aan het werk en beginnen aan een nieuwe studie en een huisje zoeken, maar voorlopig zit ik nog een paar dagen in de zon!
Ik plons nog even de zee in tot zaterdag!
Liefs,
Merel
-
09 April 2012 - 21:43
Robbin:
Het was geweldig al jou reisverslagen te lezen. Het was net of ik soms zelf de aapjes aan het voeren was of de Spaanse les aan het volgen was! Geniet van je laatste dagen. Maar ik vind het ook wel heel leuk jou weer te zien.En zoals beloofd, als je komt heb ik de Sambuca koud staan voor je! Groetjes van me opa,oma,ouders en een dikke kus van mij ! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley